Pamiętnik TLW 2012
WSTĘP
Koleżanki i Koledzy !
Środowisko lekarskie obchodziło w 2011 roku 90. rocznicę uchwalenia przez Sejm odrodzonej Rzeczypospolitej ustawy, powołującej do życia pierwszy w naszej historii samorząd lekarski – organizację jednoczącą ludzi wykonujących zawód zaufania społecznego, zawód szczególny, wyróżniony i wyrażający się ściśle określonymi normami postępowania, etycznymi i deontologicznymi. Spiritus movens tego historycznego przedsięwzięcia byli lekarze warszawscy głównie i przede wszystkim członkowie Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Utworzono Izbę Lekarską Warszawsko-Białostocką, a pierwszym Prezesem, jak wówczas mawiano, Naczelnikiem, został prominentny członek zarządu TLW- Leon Babiński.
Ta nowa, pionierska korporacja zawodowa rychło zaczęła pełnić wiele ważnych dla środowiska zadań, koncentrując się przy tym na opracowaniu i wdrożeniu do praktyki lekarskiej zasad postępowania zawodowego, które obowiązywałyby wszystkich członków korporacyjnej wspólnoty .
W roku 1936 ukazał się Kodeks Lekarski, oparty na fundamencie utrwalonych od wieków Hipokratesowych normach postępowania lekarskiego. Redagując Kodeks Lekarski korzystano przy tym obficie z wydanych wcześniej, bo w roku 1887, „Zasad obowiązków i praw lekarzy” opracowanych i przyjętych przez Towarzystwo Lekarskie Warszawskie.
W czasie okupacji niemieckiej, a później w latach dominacji obcej komunistycznej ideologii z oczywistych powodów dla środowiska lekarskiego, jako klasowo wrogiego, miejsca nie było. Dopiero po latach , już w wolnej Polsce, w 1991 roku powstały warunki dla jego reaktywowania.
Odrodzenie Izby Lekarskiej było i jest naszym wielkim zwycięstwem, zwycięstwem demokracji, zwycięstwem idei samorządowego organizowania się społeczeństwa obywatelskiego. Pamiętajmy o tym. Pamiętajmy, że Izby są takie jacy jesteśmy my sami, jakimi są wybrani przez nas do nich delegaci. Mogłyby być lepsze, sprawniejsze, skuteczniejsze. Prawda. Ale jeśli chcemy, żeby rzeczywiście tak się stało, że tego oczekujemy i tego się spodziewamy, to żądajmy od naszych przedstawicieli w Izbach bardziej czynnych , bardziej stanowczych postaw i zachowań. Ale żądając pamiętajmy o obowiązku solidnego wsparcia samorządu przez nas wszystkich. Jeżeli rzeczywiście pragniemy, aby były realizowane jego cele i zalecenia, musimy bronić autonomii samorządu , popierać jego programy, wzmacniać jego siłę. Tymi przesłankami kierowaliśmy się w Towarzystwie Lekarskim Warszawskim, inicjując powołanie Honorowego Komitetu Fundacyjnego Sztandaru dla Izby Lekarskiej w Warszawie.
Pięknym i przekonującym dorobkiem zrozumienia ogromnej roli samorządu lekarskiego w realizacji zdań związanych z bezpieczeństwem zdrowotnym społeczeństwa stał się fakt przyjęcia zaproszenia do udziału w Komitecie wielu wspaniałych Osób, najważniejszych instytucji państwowych, organizacji społecznych i stowarzyszeń naukowych. Jako największy zaszczyt i wyróżnienie dla Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego przyjąłem funkcję Przewodniczącego Komitetu i Ojca Chrzestnego Sztandaru.
W dniu 1 października 2011 roku w czasie Mszy św. koncelebrowanej Sztandar został poświęcony przez JE księdza arcybiskupa Henryka Hosera, a następnie uroczyście przekazany Prezesowi Izby Lekarskiej w Warszawie, doktorowi Mieczysławowi Szatankowi.
Tego sztandaru będziemy strzec, będziemy go bronić, i szanować. Będzie naszą dumą, będzie symbolem trwania warszawskich lekarzy w służbie społeczeństwu i swojemu Miastu.
Proszę przyjąć najserdeczniejsze pozdrowienia i wyrazy szacunku
Jerzy Jurkiewicz
Prezes