Pamiętnik TLW 2010

Rok Tytusa Chałubińskiego w TLW

Hanna Kołodziejska

Rok Tytusa Chałubińskiego w TLW

W świadomości wielu współczesnych Polaków dr Tytus Chałubiński– wielka osobowość, postać owiana legendą, kojarzy się przede wszystkim z Zakopanem i Tatrami. A przecież był on w XIX-wiecznej Warszawie najsłynniejszym lekarzem, o którym pisali H. Sienkiewicz i B. Prus, któremu J. Paderewski zawdzięczał nie tylko opiekę zdrowotną.

Postać warszawskiego lekarza przybliżyła nam w  interesujący sposób Konferencja Naukowa, jaka odbyła się w dniu 16 kwietnia 2009 r.  o godz. 16.00 w Domu Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego przy ul. Raszyńskiej 54 w Warszawie. Konferencja została zorganizowana w ramach obchodów Roku Doktora  Tytusa Chałubińskiego, obchodzonego z okazji 120. rocznicy jego śmierci.

Organizatorami Konferencji, nad którą patronat objął JM Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. med. Marek Krawczyk, były Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i Towarzystwo Lekarskie Warszawskie.  Okazję stanowiła 120. rocznica przyznania dr. Tytusowi Chałubińskiemu członkostwa honorowego TLW (2 kwietnia 1889 r.).

Uroczystość otworzył prezes TLW prof. dr hab. med. Jerzy Jurkiewicz, witając JM Rektora WUM prof. dr hab. med. Marka Krawczyka oraz zaproszonych gości. Szczególnie serdecznie powitał Prezesa Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego dr. Włodzimierza Janusika, Prezesa Oddziału Radomskiego PTT – z miasta, w którym urodził się dr T. Chałubiński, Pana Waldemara Kórnickiego, Panią Barbarę Morawską-Nowak– Oddział PTT Kraków i Pana Zbigniewa Muszyńskiego z Oddziału  Warszawskiego PTT. Z ważnych powodów nie przybył prof. dr hab. med. Marcin Łyskanowski, który miał wygłosić główny wykład– „Tytus Chałubiński– lekarz warszawski”.

Prezes TLW poinformował uczestników spotkania o listach otrzymanych od dwóch córek Stefana, wnuka dr. Tytusa Chałubińskiego– Pani prof. med. Kingi Chałubińskiej, mieszkającej w Wiedniu, oraz Pani Agnieszki Chałubińskiej-Gonerko, lekarki ze Szczecina, które, niestety, z ważnych powodów osobistych nie mogły skorzystać z zaproszenia. Warto zauważyć, że na kopercie listu z Wiednia był naklejony znaczek poczty austriackiej z podobizną młodego dr. Tytusa Chałubińskiego.

Okazało się jednak, że na sali są obecne cztery osoby, potomkowie córki Tytusa Chałubińskiego, które zebrani powitali oklaskami.

Po powitaniu zebranych Prezes TLW przedstawił działalność T. Chałubińskiego w Towarzystwie Lekarskim Warszawskim, datującą się od 1847 r., po czym odczytał list Zarządu TLW z 24 marca 1889 r. do Tytusa Chałubińskiego, profesora Kliniki Terapeutycznej Cesarsko-Królewskiej Medyko-Chirurgicznej Akademii w Szkole Głównej w Warszawie i Uniwersytecie Warszawskim, informujący o włączeniu go w poczet swych członków honorowych.

Odczytał również treść dyplomu dołączonego do listu. Oryginał dyplomu znajduje się w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem; kopię będącą w posiadaniu TLW uczestnicy konferencji mogli obejrzeć z bliska. Dyplom ten wieńczył działalność T. Chałubińskiego w Towarzystwie Lekarskim Warszawskim.

Doktor Tytus Chałubiński zaczynał jako lekarz biedoty warszawskiej, gdzie się cieszył ogromną popularnością i wdzięcznością. Mieszkał wówczas przy ul. Przejazd róg Mylnej, w jednej z gorszych dzielnic miasta. W 1863 roku przeniósł się na ul. Bielańska 604. Ostatni adres warszawski to Krakowskie Przedmieście 7. Był jednym z najbardziej wziętych lekarzy warszawskich. Był to człowiek o bardzo szczodrej ręce, znany z charytatywnej działalności. Ufundował nagrodę dla tych lekarzy, których nie było stać na wydanie drukiem własnych prac.

Po wystąpieniu Prezesa Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego dr. Włodzimierza Janusika, który podkreślił społeczną postawę Chałubińskiego jako lekarza, zebrani wysłuchali referatów zapowiedzianych w programie uroczystości: „ Zakopiańczyk Chałubiński” (J. Eksner) i „Szanujcie majestat gór, czyli rzecz o M. Karłowiczu” (Z. Muszyński) Referat J. Eksnera, który nie mógł wziąć udziału w konferencji, przedstawiła wiceprezes Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, Pani Barbara Morawska-Nowak. Referaty odznaczały się piękna formą, a „Rzecz o Mieczysławie Karłowiczu” urzekała.

Prezes Oddziału im. T. Chałubińskiego w radomiu Waldemar Skórnicki wręczył prezesowi Jurkiewiczowi przyznaną mu honorowo Krajoznawczą Odznakę im. dr. Tytusa Chałubińskiego wraz ze specjalnym dyplomem. Zarząd Oddziału radomskiego PTT przyznał tę Odznakę wraz z dyplomem także dr. n. med. Andrzejowi Trzaskowskiemu, dyrektorowi Domu i Klubu Lekarza w Warszawie, który walnie przyczynił się, obok przedstawiciela ZG PTT, Janusza Eksnera, do zorganizowania spotkania.

Konferencja przybliżyła nam postać słynnego warszawskiego lekarza, o którym Sienkiewicz powiedział:  „gdy zbliżał się do łóżka chorego, wówczas zbliżał się nie tylko bystry i genialny lekarz… ale zbliżał się wyrozumiały mędrzec, filantrop, szczery i zacny przyjaciel. I chory czuł to, że przychodzi do niego nie tylko zimna wiedza, ale zarazem i bliźnia dusza, że mu daje współczucie nie poczerpnięte z doktryny, ale z gorącego serca”.

W czasie spotkania można było nabyć zasobny w treść i bogato ilustrowany 17.tom „Pamiętnika Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego”, poświęcony Doktorowi T. Chałubińskiemu i jubileuszowi 120 działalności Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem. Można tez było w czasie tradycyjnego już poczęstunku wypić filiżankę góralskiej „herbaty z prądem”.