Pamiętnik TLW 2007

Od Redakcji

Kazimierz Łodziński

Od Redakcji

Decyzja prezesa Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, aby „Pamiętnik roku 2007 poświęcić w znacznej części pediatrom Warszawy, spotkała się z akceptacją tych, którym bliska jest pamięć rozwoju opieki nad dzieckiem. Większość wspomnianych to zdecydowanie humaniści szanujący ludzką godność, niepowtarzalność cierpienia chorego oraz godność jego zatroskanej rodziny.

Wielu zasłużonych, wybitnych naszych poprzedników ma swoje biografie opublikowane w książkach i czasopismach, ale jest duża grupa cichych bohaterów, którzy tworzyli współczesną pediatrię w latach powojennych. Wszyscy doceniali konieczność stałego szkolenia, doskonalenia kwalifikacji zawodowych, nie zaniedbując przy tym, w miarę możliwości, badań naukowych.  Nie kierowała nimi ambicja, lecz chęć służenia chorym.

Jan Paweł II powiedział: „Każde ludzkie cierpienie i każdy ból, każda słabość kryje w sobie obietnicę wyzwolenia, obietnicę radości”. Wyleczenie dziecka sprawia radość rodzinie, a lekarzowi daje poczucie spełnionego obowiązku, spełnienia posłannictwa.

Światowy postęp w dziedzinie medycyny zmuszał lekarza do pracy i nauki. W świadomości chorych lekarz ma zdolność uzdrawiania.  Leczenie jest darem, który bez śledzenia bieżących osiągnięć krytycznych ocen utrudnia pełnienie służby choremu.

Zdajemy sobie sprawę, że kilka publikacji, zwłaszcza wspomnieniowych, nie zastąpi wnikliwych opracowań historyków. Nie zastąpią ich własne przemyślenia i osobiste doświadczenie.

Ponad pół wieku temu budowali swoją specjalność na gruzach powojennych. Dzisiaj mogą być dumni, że ich młodzi następcy osiągają poziom europejski.

Może kilka umieszczonych opracowań w tomie roku 2007 pobudzi do dalszych wspomnień i przemyśleń, upamiętniających działalność pediatrów Warszawy.