Pamiętnik TLW 2009

Dwunaste Wolffiana 12 czerwca 2008 r.

Wiesława Granowska

Dwunaste Wolffiana 12 czerwca 2008 r.

Zgodnie z 12-letnią tradycją Prezes prof. Jerzy Jurkiewicz, członkowie TLW i zaproszeni goście spotkali się  12 czerwca 2008 r. pod tablicą A.F. Wolffa, umieszczoną na budynku Głównej Biblioteki Lekarskiej przy ul. Jazdów 1a. Po złożeniu wieńców dalsza część uroczystości  odbyła się w Klubie Lekarza przy ul. Raszyńskiej 54.

Prezes powitał przybyłych gości i członków TLW. Wspomniał profesora Janusza Kapuścika, który był inicjatorem wznowienia po latach „Pamiętnika TLW”.  Minutą ciszy  uczczono zmarłych w ciągu ostatniego roku Kolegów.

Odśpiewano Gaudeamus.

Prezes przypomniał, że przygotowujemy się do wielkiego jubileuszu warszawskiej Alma Mater,  ze wszystkich bowiem materiałów wynika  że nie da się rozdzielić Akademii Medycznej w Warszawie i Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.

Jedną z form upamiętnienia jubileuszu będzie zaprojektowany medal.

Wśród pięciu założycieli pierwszej Szkoły Lekarskiej, Wydziału Akademicko-Lekarskiego, jest czterech członków TLW; piąty, dziekan Hiacynt Dziarkowski, napisał „nie przystępuję ze względu na sędziwość wieku”.

Po powitaniu prof. Andrzeja Kierzka, redaktora naczelnego tegorocznego „Pamiętnika TLW”, Prezes  powitał: prof. Zdzisława Gajdę z Krakowa i prof. Andrzeja Śródkę, prof. Henryka Skarżyńskiego, prof. Andrzeja Danysza, prof. Jerzego Woy-Wojciechowskiego, dzięki któremu otrzymaliśmy piękne przedmioty z wyposażenia dawnego Klubu Lekarza- serdecznie za nie dziękujemy- prof. Zdzisława Mikulskiego- członka Zarządu Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, prof. Mieczysława Szostka, dr Halinę Jędrzejewską- wiceprezes Związku Powstańców Warszawskich, i prezesa Koła Zaorszczaków dr Andrzeja Zaorskiego.

Szczególnie serdecznie powitał prof. Stefana Wesołowskiego, wielkiego  mentora, nauczyciela, naszego przyjaciela,   pana prezesa Okręgowej Izby Lekarskiej  Andrzeja Włodarczyka, i panią dr Ewę Skrzypek Fakhoury.

Corocznie w czasie naszego święta wręczany jest medal im. Augusta Ferdynanda Wolffa, najwyższe odznaczenie TLW, wybitnej osobistości,  zasłużonej dla Towarzystwa .

W 2008 roku tą osobą był redaktor naczelny tomu Pamiętnika TLW nr 12,  profesor Andrzej Kierzek. Po wręczeniu medalu Panu Profesorowi laudację wygłosił prof. Andrzej Śródka.

Dziękując za odznaczenie profesor A. Kierzek powiedział:

„Wielce Szanowny Panie Prezesie, Szanowni Koledzy!

Wielki to honor stanąć przed Państwem w tym dniu, wielki to zaszczyt kilka słów powiedzieć, tym bardziej, że nie jestem krasomówcą i wolę pisać niż przemawiać. Uhonorowanie mnie medalem Augusta Ferdynanda Wolffa, współzałożyciela i pierwszego prezesa Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, które było drugim w kolejności Towarzystwem Lekarskim w Polsce jest wielkim zaszczytem. Ale przyjmuję to wyróżnienie z pewnym zażenowaniem, poczuciem dyskomfortu psychicznego, że istnieje zbyt duża dysproporcja między wagą tego medalu  a moimi skromnymi zasługami. Podziękowania można składać zasadniczo w dwóch formach: w formie erudycyjnej  z wykorzystaniem pewnej ekwilibrystyki języka, i w formie spontanicznej, którą wybieram. Dziękuję serdecznie panie profesorze,  dziękuję serdecznie Zarządowi, dziękuję serdecznie Kapitule Orderu, dziękuję serdecznie panu prof. Andrzejowi Śródce który towarzyszy mi w moich historyczno- medycznych perypetiach już od wielu lat, jest byłym recenzentem mojej pracy habilitacyjnej, był recenzentem mojego dorobku naukowego.  Ale tu Panie profesorze w tym wizerunku który pan przedstawił nie bardzo potrafię w niektórych fragmentach siebie rozpoznać, był pan dla mnie zbyt łaskawy.

Ten medal chcę zadedykować moim warszawskim lekarzom, którzy tworzyli laryngologię.  Powiedziałem „moim”, ponieważ uważam ich wszystkich za moją własną rodzinę.

Dziękuję serdecznie”.

Prezes zrewanżował się słowami:

Towarzystwo Warszawskie Lekarskie, które działa już od 188 lat, miało różne okresy w swoich dziejach. Najważniejszym elementem decydującym o trwaniu naszego Towarzystwa nie są budynki, nie są obrazy, nie są nawet ludzie, bo oni odchodzą, a na ich miejsce przychodzą inni. Wznowienie  po latach „Pamiętnika TLW” w roku 1997 uważam za największy sukces Towarzystwa od roku 1939. To jest nasza przepustka do historii, do kultury naszego kraju. I jest Pan współtwórcą części tego wszystkiego. Jeszcze raz Panu Profesorowi bardzo dziękuję”.

Wolffiana uświetnił  koncert na gitarę i klarnet. Wykonano m.in. : Taniec Węgierski nr 5

J. Brahmsa, Taniec Hiszpański E. Granadosa, Pavanę G. Faure,  Taniec Słowiański A. Dworaka.  Po koncercie wykład pt.  „Laryngologia akademicka w Warszawie” wygłosił prof.  Henryk Skarżyński.

Profesor Jerzy Jurkiewicz, dziękując za interesujący wykład,  powiedział: Pan Profesor mówił  o całej historii otolaryngologii. Instytut, w którym Pan pracuje miałem okazję  zwiedzić,  robi wspaniałe wrażenie. Jest to ośrodek na poziomie europejskim. Jest pan twórcą jednego z najnowocześniejszych ośrodków leczenia w zakresie narządów otorynolaryngologii i za to jesteśmy Panu Profesorowi bardzo wdzięczni. Na podziw zasługuje Pana talent, praca, i niebywała zdolność do dobierania sobie grupy asystentów, grupy asystentów, ludzi którzy z Panem współpracują .

Prezentacji najnowszego tomu „Pamiętnika TLW” dokonał prof. Andrzej Kierzek.

Prof. J. Jurkiewicz poprosił: „Tom ten poświęcony był otorynolaryngologii, ale znajdywały się tam również materiały o innej tematyce.  Pragnę zaanonsować świetne publikacje pani prof. Zofii Podgórskiej-Klawe o Szpitalu Starozakonnych w Warszawie, pana prof. Andrzeja Śródki o roli lekarzy w tworzeniu  Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, pana prof. J. Wasyluka o roli relacji lekarz – pacjent w procesie leczenia, wspomnienia prof. T.Tołłoczki, ciekawe artykuły mgr  Hanny Bojczuk. Żeby uzupełnić listę ciekawych autorów, trzeba wspomnieć o  dr Aleksandrze Frenkel- Czarnieckiej, dr. Andrzeju Zaorskim i dr Ewie Skrzypek-Fakhoury.

Dziękuję prof. Skarżyńskiemu za przedstawienie pionierów polskiej otorynolaryngologii”.

Prof. A. Kierzek przypomniał pokrótce sylwetki Jana Sędziaka i Teodora Herynga, prof. Franciszka Kijewskiego, o których napisał w „Pamiętniku”.  Wspomniał też o pierwszych polskich podręcznikach otorynolaryngologi, oraz o pierwszej sekcji laryngologicznej Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego która powstała w 1889 r.

Podzielił się też swoimi spostrzeżeniami na temat roli historii medycyny: „Powinniśmy być szczęśliwi, że mieliśmy takich poprzedników o jakich wspomniał prof. Skarżyński. Takiego szczęścia życzę Towarzystwu Lekarskiemu Warszawskiemu na długie jeszcze lata. ”Prezes podziękował prof. A. Kierzkowi za prezentację tomu, całemu zespołowi, bez którego nie udałoby się tylu „Pamiętników” wydać,  w szczególności paniom dr Wiesławie Granowskiej oraz redaktor Hannie Kołodziejskiej..Prof. Jerzy Woy- Wojciechowski poinformował zebranych, że Ogólnopolski Zjazd Delegatów PTL w Łodzi jednomyślnie przyznał prof. H.Skarżyńskiemu i jego zespołowi odznaczenie Bene Meritus.

Na tym zakończono uroczystość. Prezes zaprosił zgromadzonych gości na koktajl.