Powstanie Warszawskie i Medycyna tom I

Biogramy: Wiesław Rott

Biogramy:

Wiesław Rott

Wiesław Rott, s. Zygmunta, urodzony 14 VI 1914 r., zmarł 17 III 1974 r., ps. Owski. Absolwent gimnazjum im. St. Batorego w Lublinie (1932), aktywny harcerz. W 1938 r. ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1939 r. Szkolę Podchorążych CWSan w stopniu podporucznika.

We wrześniu 1939 r. był dowódcą kompanii sanitarnej 13. dywizji piechoty. Walczył z dywersantami w Solcu Kujawskim, a następnie doprowadził całą kompanię do Chełma, gdzie zorganizował szpital w ewakuowanych budynkach III Szpitala Okręgowego. Walczył z wojskami sowieckimi pod Tyszowcami k. Zamościa. Odprowadzał transport 139 rannych do Chełma.

Członek ZWZ i AK. Początkowo zastępca dr. Jana Madeya (Lech), komendanta grupy sanitarnej Bazy Lotniczej Łużyce, a następnie komendant szpitala polowego tej jednostki. Nadzorował  organizację i wyposażenie szpitala zakonspirowanego na czas powstania na Okęciu przy ul. Bandurskiego 24. Po nieudanej próbie zdobycia lotniska na Okęciu przez jednostki 7 p. p. Garłuch i BL Łużyce odwołał akcję i dał rozkaz rozwiązania i ewakuacji szpitala polowego oraz zabezpieczenie jego wyposażenia. Walczył w Kampinosie do końca Powstania Warszawskiego. Kierował ambulatorium przy Dywizjonie Kawalerii Grupy Kampinos AK (27 Pułk Ułanów). Uczestnik bitew pod Baranowem i Jaktorowem. Awansowany do stopnia kapitana za męstwo w czasie powstania

.           Prowadził akcję ekshumacji grobów osób poległych w Powstaniu Warszawskim na cmentarz Powązkowski.

Po wojnie powołany do pracy w MON. Był zastępcą Komendanta Służby Zdrowia, a następnie kierownikiem Studium Wojskowego na Uniwersytecie Warszawskim oraz Akademii Medycznej. Zrobił specjalizację z pediatrii. W 1954 r. przeniesiony na emeryturę w stopniu ppłk. Pracował następnie w cywilnej służbie Sanepidu w Warszawie.

Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari klasy V, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Powstańczym, Krzyżem AK.

opr. Anna Kłobukowska–Dyrlacz