Pamiętnik TLW 2015

Pożegnanie dr. Andrzeja Zaorskiego

Pożegnanie dr. Andrzeja Zaorskiego

Przez Prezesa TLW prof. Jerzego Jurkiewicza

Z ogromnym żalem, z poczuciem niepowetowanej strat, żegnamy Dr. Andrzeja Zaorskiego, żegnamy człowieka, który był dla nas wzorem, przykładem, punktem odniesienia.

Był moim Przyjacielem, nauczycielem historii i kustoszem tradycji. Był zawsze. Po prostu był.

To On właśnie, poprzez swoje czyny i działania, każdego dnia, przykładem swojego życia, bez zbytnich słów i pouczeń, wskazywał jak trzeba, jak należy służyć ludziom i Ojczyźnie.

To On, słuchacz Szkoły Zaorskiego, żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, kiedy trzeba było stanął do apelu i na wezwanie Ojczyzny – odpowiedział jestem.

To On, w trudnych powojennych latach, wbrew narzuconej siłą obcej, sowieckiej dominacji, podtrzymywał wśród tych, którzy przeżyli, wiarę, że Polska nie zginęła, że będzie znowu, że nadejdzie wolna, demokratyczna, niepodległa. Przez wiele lat przewodniczył grupie Zaorszczaków i Kołu lekarzy i medyków i sanitariuszek Powstania Warszawskiego TLW. I wraz z nimi, doczekał chwili, w której spełniły się słowa poety: „Alejami z paradą przeszli defiladą” – owi którzy szli z radością i satysfakcją w imieniu tych, którzy zginęli, którzy nie doczekali.

Oddany swoim chorym lekarz, przyjazny i wspierający, do przesady skromny, krystalicznie uczciwy, nienarzucający. Dr Andrzej Zaorski to był prawdziwie dobry, szlachetny człowiek, patriota, Polak.

Żegnamy Cię drogi Panie Andrzeju z ogromnym wzruszeniem i żalem, z poczuciem zaciągniętego długu, którego już tu na ziemi nie zdołamy spłacić.

Sztandar Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego

Baczność!

Spocznij!

Rodzinie składam najgłębsze wyrazy współczucia.