Pamiętnik TLW 2010
WSTĘP
Koleżanki i Koledzy!
Myślenie, a w większym jeszcze stopniu pisanie o roku 2009 jako o roku minionym sprawia mi pewną trudność i budzi jakby zdziwienie – tyle przygotowań, ogrom pracy organizacyjnej i programowej, tyle dyskusji, emocji, wreszcie tyle przeżyć i wzruszeń, a teraz nagle miniony? A jednak…
Rok 2009, rok wielkich jubileuszy i rocznic, odszedł do historii, ale pozostanie w naszej pamięci nie tylko jako wspomnienie, pozostanie jako trwały znak aktywności współczesnego pokolenia warszawskich medyków, pozostanie znakiem ważnym, istotnym nie tylko dla teraźniejszości, lecz także ważnym i istotnym punktem odniesienia dla naszych następców, dla przyszłości.
Jubileuszowe obchody 200 lat nauczania medycyny w Warszawie pokazały i przypomniały Miastu i jego mieszkańcom, jak ogromną rolę w historii Stolicy i całej Polski odegrała i pełni nadal Szkoła – nasza Wszechnica, Warszawski Uniwersytet Medyczny.
Celem licznych, organizowanych pod patronatem JM Rektora spotkań naukowych, konferencji i sympozjów jubileuszowych było przypomnienie o pięknej, ale jakże trudnej przeszłości, przekazania tego, co najważniejsze dzisiaj. To także utrwalenie w świadomości społecznej wiedzy i przekonania o tym, że fundamentem, niewzruszoną podstawą działań naszego środowiska akademickiego były, są i pozostaną: wierność hipokratesowym zasadom etyki lekarskiej, wychowanie w duchu patriotyzmu, poszanowania tradycji oraz kształtowanie postaw otwartości i gotowości do zmierzenia się z wyzwaniami współczesnej nauki i techniki.
Podkreślając ogromny dorobek obchodów rocznicowych, tego wielkiego święta warszawskiej i polskiej medycyny, wyróżnić należy wspaniałe jubileuszowe wydawnictwa ze Złotą Księgą Medycyny Warszawskiej na czele. Jest to ważny dokument i świadectwo historii minionych dwustu lat, przygotowany z niezwykłą starannością i pietyzmem, z dbałością o najdrobniejszy szczegół treści i formy. Dzieła te są, moim zdaniem, najpiękniejszym pomnikiem Wielkiego Jubileuszu, a rosnące na naszych oczach mury Biblioteki najwłaściwszym sposobem jego uczczenia. Okazały granitowy obelisk ustawiony przed gmachem Rektoratu z napisem „Ludziom i Ojczyźnie” jest tego symbolicznym uzupełnieniem.
Przygotowania do Wielkiego Jubileuszu rozpoczął Jego Magnificencja Rektor śp. profesor Janusz Piekarczyk, kontynuował Jego Magnificencja prof. Leszek Pączek, a ostateczny kształt i rozmach całości obchodów nadał Jego Magnificencja Rektor prof. Marek Krawczyk. Zaciągnęliśmy w stosunku do Nich ogromny i trudny do spłacenia dług. Dziękujemy!!!
Dziękujemy wszystkim, których praca i zaangażowanie sprawiły, iż Wielki Jubileusz miał tak piękny, tak godny i wspaniały wymiar.
Rok 2009, Rok Jubileuszowy – 200 lat nauczania medycyny w Warszawie przeszedł do historii; dostarczył nam wszystkim wielu wzruszeń, przysporzył dumy i satysfakcji z dokonanego dzieła, wytyczył najważniejsze cele i zadania na przyszłość.
Niech się spełni – czego z całą serdecznością życzę.
Jerzy Jurkiewicz
Prezes
PS. Jeżeli dla warszawskiego i polskiego środowiska akademickiego Wielki Jubileusz 200-lecia nauczania medycyny w Warszawie był powodem do dumy i satysfakcji, to jak określić uczucia, jakich w tym czasie doznawaliśmy my, członkowie Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, świadomi faktu, iż Ojcami Założycielami naszego Towarzystwa byli ci sami – czterech konsyliarzy i aptekarz – którzy 11 lat wcześniej utworzyli Wydział Akademicko-Lekarski, pierwszą szkołę nauczającą medycyny na poziomie akademickim.
Niełatwo wyrazić uczucia, które stały się udziałem Prezesa TLW, mającego szczęście swój skromny Jubileusz 50-lecia aktywności zawodowej obchodzić jako nauczyciel akademicki naszej wspaniałej Alma Mater, właśnie w roku Wielkiego Jubileuszu?
To duma, satysfakcja, ogromny zaszczyt i wyróżnienie, a może przede wszystkim świadomość, że jest za co dziękować Opatrzności Bożej, która miłosiernie czuwa nad nami wszystkimi.