Aktualności

Wspomnienie Barbara Werner

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, iż w dniu 23 marca 2022 roku zmarła w wieku 97 lat dr. n. med. Barbara Werner, z domu Szurig.

Życie zawodowe dr Barbary Werner było związane z chirurgią i kardiochirurgią. Edukację medyczną rozpoczęła w czasie drugiej wojny światowej w Szkole Zaorskiego, konspiracyjnym Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

Po wojnie ukończyła studia medyczne, odbyła staż w szpitalu w Płońsku, a następnie rozpoczęła pracę w oddziale chirurgicznym Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc kierowanym przez prof. Leona Manteuffela-Szoege. Była jedną z pierwszych kobiet kardiochirurgów w Polsce. Uczestniczyła w wielu pionierskich operacjach kardiochirurgicznych. Obroniła pracę doktorską na temat kardiochirurgicznego leczenia ubytków przegrody międzyprzedsionkowej. Ściśle współpracowała z prof. Wacławem Sitkowskim. Pełniła funkcję zastępcy ordynatora oddziału chirurgii w Szpitalu Wolskim, a następnie zastępcy kierownika II Kliniki Kardiochirurgii w Instytucie Kardiologii w Warszawie.

Zapisała się piękną kartą wojenną. Była żołnierzem Armii Krajowej batalionu „Zośka”, sanitariuszką 2. Kompanii Rudy. Brała udział w pierwszej akcji Batalionu o kryptonimie „Wilanów” jesienią 1943 r. Uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka legendarnego Andrzeja Romockiego „Morro”. Brała udział w walkach na Woli i Starym Mieście w szeregach Pułku „Broda 53”, Zgrupowania AK „Radosław”. Została ciężko ranna 19 sierpnia 1944 roku. Leczona w szpitalu przy ul. Miodowej cudem ocalała ze zbombardowanego szpitala powstańczego. Za zasługi wojenne została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Otrzymała także Medal „Godnemu Chwały” – Digno Laude przyznawany przez Towarzystwo Lekarskie Warszawskie i Związek Powstańców Warszawskich Żołnierzom Powstańczych Służb Sanitarnych za niezwykłe męstwo i poświęcenie.

Była wybitnym lekarzem oddanym bez reszty chorym i potrzebującym.

Od wielu lat była zasłużonym aktywnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.

Zostawiła pogrążonych w żalu synów Stanisława i Jana, synowe Bożenę i Martę dla których była najlepszą przyjaciółką, wnuczki Annę i Joannę, wnuków Tomasza i Piotra, prawnuczki Helenę i Maję oraz prawnuków Mateusza i Tadeusza.

Msza święta żałobna zostanie odprawiona 1 kwietnia 2022roku o godzinie 10:00 w Kościele św. Karola Boromeusza w Warszawie przy ulicy Powązkowskiej, po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na Starych Powązkach.

Rodzinie składamy najgłębsze wyrazy współczucia

Prezes i Zarząd TLW