<< powrót

Pamiętnik TLW 2013

Od Redakcji

Od Redakcji

Dożyliśmy kolejnej rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego, tym razem uhonorowanego Uchwałą Władz Państwa o ustanowieniu roku 2013 Rokiem Powstania.

Smutne to świętowanie. Klęska Powstania, w którym w setkach spotkań zbrojnych z wrogiem i w późniejszej zemście zwycięzcy zginęły setki tysięcy Polaków, nie tylko walczących z bronią w ręku, a z wielu miejscowości pozostały tylko ruiny i zgliszcza.

Prezes Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego prof. Jerzy Jurkiewicz szerzej przedstawia przebieg zmagań powstańców z wrogiem i obraz późniejszej klęski.

W wielu polskich rodzinach do dzisiaj otacza się czcią bohaterstwo przodków –poległych, wywiezionych na katorgę czy zmuszonych do emigracji.

Trzeba jednak przypomnieć, że ustanowione przez Rząd Narodowy uwłaszczenie milionów chłopów stało się w przyszłości wielkim osiągnięciem, jednoczącym naród.

W powstańczych zmaganiach zbrojnych nie zabrakło udziału służb sanitarnych ponad pół tysiąca lekarzy i tysiące ochotników, głównie kobiet – wspomagało leczenie i opiekowało się rannymi.

Towarzystwo Lekarskie Warszawskie zapoczątkowało Rok Powstania Styczniowego wystawieniem podczas Mszy św. warty honorowej przy tablicy pamięci komendanta służb sanitarnych Powstania dr. Polikarpa Girsztowta, znajdującej się w bazylice Świętego Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.

Zarząd TLWpodjął też uchwałę o sprawowaniu opieki nad zaniedbanym dotychczas pomnikiem wzniesionym w miejscu straceń przywódców Powstania, w Cytadeli Warszawskiej.

Najważniejszym jednak naszym przedsięwzięciem związanym z Powstaniem Styczniowym jest poświęcenie temu wydarzeniu części tegorocznego „Pamiętnika”.

Przybliżona została historia ówczesnych szpitali powstańczych i Szpitala Wolskiego. Wykorzystano w tym celu materiały wcześniej opublikowane. Przypomniano lekarzy biorących czynny udział w Powstaniu.

Do bohaterskiego czynu zbrojnego nawiązuje artykuł ukazujący trudną historię najwyższego polskiego odznaczenia wojennego Orderu Virtuti Mi-litari, pióra dr. Andrzeja Perzanowskiego. Pani mgr Joanna Mackiewicz prezentuje pięć Dam tego Orderu spośród trzystu kobiet, które zostały nim wyróżnione. Po tych pięciu zachował się ślad w postaci dokumentów i fotografii w Zbiorach Specjalnych Głównej Biblioteki Lekarskiej w Warszawie.

Na zakończenie niech mi będzie wolno powtórzyć apel profesora Tadeusza Tołłoczki, skierowany przed rokiem do środowiska lekarzy: „»Pamiętnik« musi być tworem żywym, mającym kontakt z rzeczywistością i ją odzwierciedlać. Dlatego pojawiają się i artykuły, i tomy, opisowo ilustrujące nasze współczesne lekarskie życie i problemy, z jakimi się borykamy. Chcemy dać świadectwo prawdzie, świadectwo naszej rzeczywistości. W ten sposób wzbogacamy naszą myśl i świadomość. Dlatego apelujemy do wszystkich lekarzy o nadsyłanie problemowych opracowań opisujących nasze lekarskie życie na każdym szczeblu zawodowej hierarchii, z pominięciem sensacyjności jako głównego motywu opracowania. Powinniśmy następnym pokoleniom lekarzy przekazać prawdziwy obraz epoki i współczesnej Polski, widziany polskimi oczyma.

Niech «Pamiętnik TLW» stanie się również dokumentem przedstawiającym życie lekarza we współczesnym społeczeństwie. Będzie to z pewnością pasjonująca i zarazem kształcąca lektura dla naszych następców i dalszych pokoleń. Budujmy i bądźmy dumni z naszej historii i tożsamości”.

Witold Mazurowski