Lekarze Powstania Warszawskiego
Lista Lekarzy i Medyków pełniących obowiązki lekarzy w Powstaniu Warszawskim 1944 (Z-Ż)
LISTA LEKARZY i MEDYKÓW PEŁNIĄCYCH OBOWIĄZKI LEKARZY
w POWSTANIU WARSZAWSKIM 1944
dr ZACHWIEJ Eugeniusz ppor.
ur. 1913, chirurg, dyplom 1938, szpital w budynku „Sano” – ul. Lwowska 13
dr ZAJĄCZKOWSKI Zdzisław
ur. 1911, dyplom 1940, chirurg, szpital PCK – ul. Smolna 6,
następnie szpital przy ul. Kopernika 11/13, szpital przy ul. Pierackiego 3/5, następnie Szpital Wolski
dr ZAKRZESKI Kazimierz
ur. 1918, dyplom 1941, Szpital ul. Marszałkowska 65.
dr ZAKRZEWSKI Aleksander „Sym” „Żak” kpt.
ur. w 1909, Obroża pułk Brzozów 1 batalion Legionowo,
przeprawa przez Wisłę – grupa Kampinos, szpital w Krogulcu
dr ZAKRZEWSKI Jan „Mak-Glass”
Szef szpitala polowego przy ul. Marszałkowskiej 71
dr ZAKRZEWSKI Jerzy „Jur-Węzeł”
Śródmieście, batalion Sokół, dowódca 1 plutonu sanitarnego
dr ZAKRZEWSKI Włodziemierz
ur. 1903, internista, po upadku Powstania – w Brwinowie
dr ZALEWSKA Celina „Sabinowska”
PS Nr 104 (ul. Czarnieckiego 49 – Szkoła Rodziny Wojskowej) i 104A, komendant szpitala
p.o. lek. ZALESKA Ewelina
ur. 1916, Fort Sokolnickiego
dr ZALESKI Władysław kpt.
Szpital Ujazdowski. W czasie ewakuacji Szpitala Ujazdowskiego i Szpitala św. Ducha, zdołał wyciągnąć z podpalonych przez Niemców płonących wozów taborowych ogniotrwałe skrzynki z kasą szpitalną zawierającą 500 tysięcy złotych.
dr ZALEWSKA Zofia
grupa Kampinos – szpital
dr ZAŁĘSKI Piotr „Karol” „Karolek” kpt.
Ur. 1892 w Warszawie, internista. Lekarz naczelny batalionu Kryska. Lekarz naczelny II Rejonu WSOP w Śródmieściu. Skierowany przez naczelnego lekarza Rejonu na Czerniaków, w celu zorganizowania szpitala. Zajął pomieszczenia Fabryki Opakowań Blaszanych ”Tłocznia”
ul. Przemysłowa 19/21. Od 7.08.1944 rozwinął tu szpital i pełnił funkcję komendanta
– Szpital Nr 1 „Blaszanka”, po ewakuacji ul. Czerniakowska 199.
Ranny 22.08.1944 odłamkiem granatnika (ranny został także jego syn Maksymilian Załeski ”Maciek”), mimo ran pełnił nadal swoją funkcję, wyznaczając jednocześnie na swojego zastępcę dr ”Przyżyckiego”.
p.o. lek. ZAMECKI Stanisław jr „Pobóg” ppor.
ur. 1919, szp.pol. na ul. Marszałkowskiej 40/42
dr ZAMECKI Stanisław senior „Bruzda” mjr
Ur. 1891, dyplom 1922, chirurg. Komendant szpitala przy ul. Marszałkowskiej 40.
dr ZAMORSKA – CZERNIEJEWSKA Stefania
szp.pol. przy ul. Siennej 59
dr ZAPĘDOWSKI Zbigniew
szpital PCK przy ul. Jaworzyńskiej 2
dr ZAPOLSKI Mieczysław
szp.pol. przy ul. Hożej 13
dr ZAREMBINA
PS Marszałkowska 40
dr ZARZYCKI Eugeniusz „Łysy”
Ur. 1903 w Warszawie. Chirurg w szpitalu ewangelickim – ul. Królewska 35.
Zgłosił się do pomocy w „Blaszance” (Szpital Polowy Nr 1) po jej zorganizowaniu.
dr ZATURSKI Ludwik „dr Raczek”
Ginekolog, strzelec wyborowy w oddziale porucznika ”Topora”,
PS przy ul. Felińskiego 15 – ”Poniatówka”,
organizator i komendant szp.pol. Nr 104A przy ul. Śmiałej 43 (w willi min. Kościałkiewicza),
ranny 29.09.1944 w czasie ewakuacji szpitala
doc. ZAWADOWSKI Witold ppłk
radiolog, PS w Zakładzie Radiologii we własnym mieszkaniu na ul. Poznańskiej 17
dr ZAWADZKA
szp.pol. Nr 3 przy ul. Miodowej 24
dr ZAWADZKA – RÓŻYŁŁO Alina
ginekolog, Reduta Wawelska (ul. Wawelska 60/ Mianowskiego 15), potem Szpital Dzieciątka Jezus
dr ZAWADZKI Jan ppor.
dr ZAWADZKI Kazimierz
ur. 1897 w Warszawie, ginekolog
dr ZAWADZKI Krystyn „Leszek” ppor.
lekarz batalionu Olza pułku Baszta, poległ na Mokotowie
dr ZAWADZKI Michał „Michał”
dr ZAWADZKI Roman
Komendant szp.pol. Nr 3 – ul. Miodowa 24.
dr ZAWADZKI Stefan
PS przy ul. Dolnej /Konduktorskiej
dr ZAWADZKI Tadeusz
Szpital w budynku ZUSu – ul. Czerniakowska 231.
p.o. lek. ZAWADZKI Zbigniew
Szpital Ujazdowski, ewakuowany na Chełmską 19.
dr ZBARSKI Marian ”Marian”
Zgrupowanie Radosław, ranny na Starówce, ewakuowany kanałami na Żoliborz,
zginął 27.08.1944 w kanale pod Dworcem Gdańskim
prof. dr ZEYLAND Janusz
Ur. 1897 w Poznaniu, syn architekta, uczęszczał do gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. Ostatnie lata gimnazjum przypadły na okres I wojny światowej, brał udział w tajnych polskich organizacjach niepodległościowych. W maju 1917 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Berlińskiego, jednakże w czerwcu 1917 roku został powołany do armii niemieckiej, gdzie pełnił służbę do grudnia 1 918 roku.
Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego wstąpił jako ochotnik do armii polskiej, walczył na froncie północno – zachodnim do grudnia 1919 roku, uczestniczył w odsieczy Lwowa, walczył na froncie wschodnim do marca 1921 roku.
W międzyczasie otrzymał urlop na studia lekarskie, które rozpoczął w styczniu 1920 roku. Początkowo studiował na Uniwersytecie Warszawskim, dyplom otrzymał na Uniwersytecie Poznańskim w 1924 roku.
W 1932 roku habilitował się z pediatrii, w 1939 roku otrzymał nominację na profesora tytularnego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego.
Zajmował się głównie badaniami nad gruźlicą dzieci. W 1925 roku pracował w Paryżu, gdzie Akademia Medycyny przyznała dr. Januszowi Zeylandowi i jego żonie dr. Eugenii Piaseckiej – Zeyland (bakteriologowi) za pracę nad szczepionką BCG nagrodę im. Paunentiera.
W 1940 roku, jako uchodźca z Poznania, znalazł się w Warszawie. W Szpitalu Wolskim stworzył Centralne Laboratorium Gruźlicze, otwarte wiosną 1941 roku, i został jego kierownikiem, badaniami bakteriologicznymi zajęła się jego żona dr. Eugenia Piasecka – Zeyland.
W Laboratorium kształcili się studenci tajnego Uniwersytetu.
W grudniu 1941 roku założył 26 łóżkowy oddział gruźliczy dla młodzieży.
W czasie Powstania, wraz z dyrektorem dr. Józefem Piaseckim, pełnili dyżury przy furcie szpitalnej, gotowi do rozmów z Niemcami. Mieli nadzieję, że zdołają ocalić szpital.
Prof. Janusz Zeyland znał świetnie niemiecki, francuski i angielski. W dniu 5.08.1944 o godzinie 14.30 wtargnęła banda z oddziałów cudzoziemskich SS mjr. Recka, prowadzona przez oficerów
i podoficerów niemieckich.
Po kilku minutach, w gabinecie dyrektora, Niemcy zastrzelili dr Józefa Piaseckiego, prof. Janusza Zeylanda i kapelana ks. Kazimierza Ciecierskiego.
dr ZIELIŃSKA Julia „Julia”
PS na Ochocie, potem Reduta Wawelska (ul. Wawelska 60/ Mianowskiego 15)
dr ZIELIŃSKI Ludwik płk
Komendant szpitala przy ul. Powsińskiej 7 i ul. Morszyńskiej 57.
dr ZIELIŃSKI Marian
PS przy ul. Ząbkowskiej 44
dr ZIELIŃSKI Zygmunt
Ur. 1908, dyplom 1939, neurolog, w konspiracji lekarz pułku Młociny-Łomianki,
w Powstaniu – PS przy ul. Chłodnej 66, szp.pol. przy ul. Złotej 22.
dr ZIEMBIŃSKI Tadeusz Franciszek ”Salamandra” ”Wrzos”
Ur. 1897 w Sosnowcu. W 1915 roku bez zgody rodziców opuścił gimnazjum i wstąpił do I Brygady Legionów. Ciężko ranny pod Kamieniuchą dwa miesiące przebywał w szpitalu, następnie powrócił do walki, czterokrotnie odznaczony KW. W 1917 roku osadzony w Szczypiornie.
Uzyskał dyplom Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego w 1927, ginekolog. W latach 1927 – 1943 pracował w szpitalu położniczym przy ul. Karowej.
W kampanii wrześniowej szef Zbrojowni na Pradze.
W Powstaniu organizował PS, początkowo w gimnazjum Szachtmajerowej przy ul. Białobrzeskiej, następnie w fabryce tytoniowej przy ul. Kaliskiej 11 (komendant szpitala w Reducie Kaliskiej), następnie PS przy ul. Joteyki 6. Zorganizował transport rannych i personelu medycznego do obozu przejściowego w Pruszkowie, następnie za zgodą Niemców zorganizował szpital obozowy
w Milanówku.
dr ZIERSKI Marian
ur. 1908, dyplom 1939, szp.pol. Nr 100, klasztor SS Zmartwychwstanek
dr ZOZULIŃSKA Laura
ur. w 1910 r. w Winnicy, chirurg, szpital św. Ducha, od 22.08. do 28.08.1944 szpital Wolski
dr ZULIŃSKI Stanisław
Śródmieście zmarł 22.08.1944
dr ZWOLIŃSKI Tadeusz
ur. 1895 w Warszawie, ginekolog, Zakład Położniczo – Ginekologiczny im. ks. Anny Mazowieckiej
dr ŻABSKI Kornel kpt.
chirurg, Szpital przy ul. Śliskiej 51 (klinika z ul. Litewskiej)
dr ŻEBROWSKI Wacław kpt.
Ur. 1904, dyplom 1930, chirurg Szpitala Maltańskiego,
po ewakuacji w szpitalu przy ul. Śniadeckich 17.
Poległ 13.09.1944 w czasie wykonywania swoich obowiązków.
dr ŻEGLIŃSKI Stefan
ur. 1908, dyplom 1936, szp. pol. przy ul. Kopernika, następnie SP Konopczyńskiego 3/5/7
dr ŻELAZKO – ŻELSKI Stefan ”Stefek”
VI Obwód AK III Rejon
dr ŻELISŁAWSKI Jerzy Jan
szpital przy ul. Śniadeckich 17, poległ w dniu 13.09.1944
p.o. lek. ŻURAKOWSKI Witold „Sas” „Karlicki”
pełnił funkcję chirurga w szp.pol. przy ul. Chmielnej 21
p.o. lek. – pełniący obowiązki lekarza
PS – punkt sanitarny
GPO – główny punkt opatrunkowy
szp.pol. – szpital polowy
CWSan. – Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
WSOP – Wojskowe Służby Ochrony Powstania
WSK – Wojskowa Służba Kobiet
BPO – batalionowy punkt opatrunkowy