Lekarze Powstania Warszawskiego

Lista Lekarzy i Medyków pełniących obowiązki lekarzy w Powstaniu Warszawskim 1944 (W)

LISTA  LEKARZY  i MEDYKÓW  PEŁNIĄCYCH  OBOWIĄZKI  LEKARZY

w POWSTANIU WARSZAWSKIM 1944

 dr WACEK    Szczepan mjr

Ur. 1895, dyplom 1924. Okulista, w czasie okupacji prowadził w Szpitalu Ujazdowskim gabinet okulistyczny, potem także poradnię okulistyczną,

brał udział w pracy konspiracyjnej na terenie szpitala.

W Powstaniu – PS – ul. Elektoralna 18/20. Potem Szpital Maltański – ul. Senatorska 42.

Komendant oddziału jenieckiego w szpitalu w budynku PKO,  szp.pol. – ul. Wspólna 27.

Po kapitulacji w stalagu Gross – Lübars, komendant szpitala jenieckiego.

dr WACIŃSKI   Wiesław

PS – ul. Rozbrat 22, we własnym mieszkaniu.

Udzielał przez cały czas bezpłatnej pomocy lekarskiej ludności cywilnej.

dr WACŁAWSKA    Stanisława

PS Nr 107 – ul. Słowackiego 45.

dr WAGNER    Tadeusz

chirurg, Szpital Dzieciątka Jezus.

dr „Wak”

PS WSK Chmielna 7

dr WALAWSKI    Julian

Szp. zakaźny przy ul. Chocimskiej 5/7.

dr WALENCKI

internista, szpital dziecięcy przy ul. Śliskiej 51

dr WALEWSKI–LEWI   Ryszrd „Judym”

internista, współpraca ze szpitalem polowym przy ul. Złotej 22, zgrupowanie Gurt 

dr WALICKI

szp.pol. Nr 3 ”Okrąg”

dr WALIGÓRSKI    Witold  mjr

Okulista. Szpital Ujazdowski – ul. Chełmska 19.

dr WALKOWSKA    Halina

punkt sanitarny przy ul. Próchnika 2

dr WALL    Zbigniew

szp.pol. w Gmachu Nauczycielstwa Polskiego przy ul. Smulikowskiego

dr WASILEWSKI    Zygmunt

szp.pol. przy ul. Hożej 40

dr WĄSOWSKI    Stanisław

ur. 1899, dyplom 1928, położnik, PS – ul. Długa 8A, potem Fort Sokolnickiego

dr  WEBER   S

Chirurg szpitala zapasowego „Struga” w Hotelu „Terminus” przy ul. Chmielnej.

dr WERNIC    Zofia

ur. 1900, dyplom 1926, Śródmieście Południowe

dr WERYHO  Andrzej  „dr Herman”

lekarz kompanii O2 batalion Olza  pułku Baszta

dr WESOŁOWSKI    Stefan

Chirurg, Szpital Wolski i Szpital św. Stanisława.

W dniu 5.08.1944 ocalał z masakry załogi Szpitala Wolskiego

– wyciągnięty razem z dr Leonem Manteuffelem – Schoege z kolumny przez Niemców

i skierowany do niemieckiego punktu sanitarnego.

Po wojnie profesor AM w Warszawie.

dr WĘGLEWICZ    Karol

Lekarz Kedywu na Żoliborzu. Naczelny chirurg w szp.pol. w klasztorze SS  Zmartwychwstanek –

ul. Krasińskiego 31, potem szpital w Forcie Sokolnickiego.

dr WĘGRZECKI   M

PS Mokotowska 13

dr WĘGRZYNOWSKA    Krystyna

ur. 1915, dyplom 1939, szp.pol. PCK – ul. Jaworzyńska

dr WĘGRZYNOWSKI   Lesław „Bartosz”  mjr

ur. 1885, dyplom 1911, w  konspiracji – uczestnik akcji  ”Żegota”, od 3.08.1944 lekarz Naczelny Obwodu Śródmieście

dr WIDY–WIRSKI   Feliks „Rosław”

ur. 1907, dyplom 1931, PS przy ul. Chmielnej 20

dr WIECHNO   Wojciech

dyplom 1938, chirurg. Komendant Szpitala św. Rocha, Krakowskie Przedmieście 22/24.

dr WIERZBICKI   Ludwik

ur. 1905, dyplom 1932, chirurg,

szpitalik przy ul. Daniłłowiczowskiej, następnie w Szpitalu Maltańskim

dr WIERZBICKI   Ludwik ”Judym”  kpt.

Ur. 1900, Stare Miasto, Reduta PWPW – zastępca szefa saniternego.

Obóz koncentracyjny w Gross-Rosen.

dr WIERZBOWSKI   Józef

ur. 1902, dyplom 1929, Śródmieście – udzielał pomocy ludności cywilnej

dr WIERZBOWSKI   Władysław

PS – ul. Poznańska 11

dr WIESŁAWSKI

PS Marszałkowska 68

dr WILCZYŃSKI    Jerzy  ”Poraj”

VI Obwód AK  III Rejon. PS przy ul. Siennickiej. Ranni i personel uratowani dzięki napisowi „Szpital zakaźny”.

dr WILK – WILCZYŃSKI    Stefan  ”Seweryn”  kpt.

Chirurg. Ur. 1896 w Węgrowie, syn lekarza. Ukończył gimnazjum w Pułtusku w 1915 roku

i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Studia przerwane udziałem w wojnie polsko – bolszewickiej ukończył w 1922 roku. Pracował w Warszawie jako chirurg w Kasie Chorych, Ubezpieczalni Społecznej, Pogotowiu Ratunkowym i Szpitalu Przemienienia Pańskiego, od 1931 roku asystent w szpitalu dziecięcym im. Bersonów i Baumanów. W wojnie 1939 roku w czołówce chirurgicznej Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Rawie Ruskiej, dostał się do niewoli – stalag 1A w Prusach Wschodnich. Wrócił do Warszawy w 1940 roku, pracował jako ordynator w szpitalu im. Bersonów i Baumanów – do czasu likwidacji szpitala.

Od 1943 w konspiracji.

W Powstaniu przydział do PS zgrupowania Gurt przy ul. Złotej 58,  przekształconego w szpital, którego został komendantem. Po Powstaniu w obozach jenieckich.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

dr WILOCH  Józef mjr

Internista, dyplom 1928, lekarz szkolny CWSan. W kampanii wrześniowej szef sanitarny 2 DP Leg.

Ordynator oddziału internistycznego w Szpitalu Ujazdowskim.

W Powstaniu Szpital Ujazdowski, szpital przy ul. Chełmskiej 19, ostatni szef sanitarny V Obwodu.

dr WINIARSKA   Halina „Wierzbowska”

PS Nr 104

dr WIRCHY – KUŁAKOWSKA    Maria

szp.pol. Nr 104 przy ul. Czarnieckiego 26

p.o. lek. WIŚNICKI  Paweł „dr Jurek”

Ur. 1917 w Warszawie, Lekarz 3 batalionu WSOP – zastępca szefa sanitarnego zgrupowania Kryska.

Od połowy września komendant szpitala polowego – ul. Marszałkowska 71.

dr WIŚNIEWSKI

PS u OO Karmelitów – Krakowskie Przedmieście

dr WITWICKI   Zbigniew

dr WNUK

PS przy ul. Długiej 16

dr WOJCIECHOWSKI   Zbigniew

PS – ul. Krucza 13

dr WOJNICZ  Irena

lekarz izby chorych pułku Baszta – ul. Misyjna

dr WOJNO  Zofia

siostra urszulanka, komendant PS,  ul. Gęsta 1 na Powiślu

dr WOJTECKI   Stanisław„Piotr”

Lekarz batalionu Bończa. Szpital batalionu – ul. Długa 20.

Poległ 20.08.1944 w czasie bombardowania szpitala.

dr WOLAŃSKI   Jan  „Jacek”

Szef centralnego wydziału sanitarnego Sztabu Głównego AL.

dr WOLIŃSKI – RACZYŃSKI  „Kazimierz”

franciszkanin, ranny na Starówce, zmarł z ran odniesionych w czasie udzielania pomocy rannym

dr WOŁOWSKI   Włodzimierz

lekarz szpitala ewakuacyjnego przy ul. Wspólnej 27

dr WOŹNIEWSKA

Internista, Szpital Wolski.

dr WOŹNIEWSKI    Zbigniew

Ur. w 1914 roku w Nakle nad Notecią, w 1939 roku ukończył gimnazjum humanistyczne w Bydgoszczy. Studia lekarskie rozpoczął w Poznaniu, a następnie kontynuował na tajnym Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Studiując, jako woluntariusz pracował w Szpitalu Wolskim na oddziale wewnętrznym. Dyplom lekarza otrzymał w 1941 roku, w 1942 roku otrzymał etat asystenta. Staje się wszechstronnie wykształconym ftyzjatrą, interesuje się  także chirurgią płuc. Mieszkając na terenie szpitala, w czasie dyżurów chirurgicznych często asystuje do operacji. Uczestniczył w zabiegach konspiracyjnych dotyczących pacjentów z ranami postrzałowymi

lub ludzi szukających schronienia przed gestapo.

Po masakrze w dniu 5.08.1944, przypadkiem ocalony z grupą ukrytych rannych, jako jedyny lekarz przejmuje obowiązki Naczelnego Lekarza Szpitala Wolskiego.

Organizuje na nowo szpital, z determinacją stara się o zaopatrzenie szpitala, do którego napływają  ranni z dzielnic zajętych przez Niemców, w żywność,  leki, środki opatrunkowe.

Ftyzjatria i chirurgia klatki piersiowej była jego wielką pasją, drugą – historia medycyny.

Był autorem opracowań, w tym poświęconych pomordowanym kolegom

– lekarzom Szpitala Wolskiego.

dr WYSZOGRODZKI    Jan

Szpital SS Elżbietanek

p.o. lek. – pełniący  obowiązki  lekarza

PS – punkt sanitarny

GPO – główny punkt opatrunkowy

szp.pol. – szpital polowy

CWSan. – Centrum Wyszkolenia Sanitarnego

WSOP – Wojskowe Służby Ochrony Powstania

WSK – Wojskowa Służba Kobiet

BPO – batalionowy punkt opatrunkowy