Pamiętnik TLW 2014
Lekarze - członkowie TLW, uczestnicy Powstania Warszawskiego
Hanna Bojczuk
Lekarze – członkowie TLW, uczestnicy Powstania Warszawskiego
Przed wybuchem drugiej wojny światowej ostatnie posiedzenie wyborcze Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego odbyło się w dniu 17 stycznia 1939 roku.
Do grona członków Towarzystwa przyjęto wówczas 32 lekarzy. Z opracowanej przeze mnie listy członków TLW wynika, że w dniu 17 stycznia 1939 roku należało 460 lekarzy różnych specjalności.
Do przerwy wakacyjnej 1939 roku, w siedzibie Towarzystwa przy ulicy Niecałej nr 7, odbyło się 16 posiedzeń. Przeciętnie uczestniczyło w nich od 43 do 108 osób.
Po agresji wojsk niemieckich na Polskę we wrześniu 1939 r. okupant zawiesił wszelką działalność polskiego szkolnictwa oraz polskich instytucji naukowych i społecznych, w tym także działalność TLW. W nienaruszonym stanie pozostawiono zbiory biblioteczne gromadzone w budynku przy ul. Niecałej 7.
Według wyżej wspomnianej listy członków Towarzystwa w okresie od września 1939 do października 1944 roku z grona TLW zmarło 165 osób.
Wśród 14 lekarzy zmarłych w 1939 roku były ofiary zbiorowych egzekucji ulicznych, bombowych nalotów na miasto, śmierci poniesionej w wyniku bestialskiego śledztwa prowadzonego przez gestapo oraz w nieznanych okolicznościach.
Dużą liczbę strat osobowych poniosło Towarzystwo w 1940 roku. Ubyło wówczas z listy aż 55 osób, zamordowanych w sowieckich obozach jenieckich w Katyniu, Charkowie, Starobielsku, w niemieckich obozach zagłady, a także zmarłych podczas bombardowania miasta i w nieznanych okolicznościach.
W 1941 roku Towarzystwo utraciło 22 członków. W następnym roku śmierć poniosło 18 osób. W 1943 roku zginęło 25 członków, a w 1944 roku 31. Wśród nich 16 straciło życie podczas Powstania Warszawskiego, pełniąc swoją służbę na punktach opatrunkowych, w polowych szpitalach powstańczych i na barykadach jako żołnierze liniowi.
Poniżej zamieszczono niepełną listę lekarzy, członków TLW, biorących czynny udział w Powstaniu Warszawskim.
ADAMSKI Jan (1882-1958)
Dyplom 1909 rok. Lekarz higienista.
Od 1920 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego komendant szpitala powstańczego urządzonego w pomieszczeniach budynku Szkoły Podstawowej przy ulicy Drewnianej na Powiślu.
AFEK Maria (1911-2006)
Dyplom 1937 rok. Lekarz internista.
Od 1939 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracowała w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
ARCISZEWSKI Władysław (1896-)
Dyplom 1922 rok. Lekarz internista.
Od 1929 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Maltańskim, a po ewakuacji szpitala z grupą chorych dotarł do Szpitala Wolskiego na ulicę Płocką nr 26.
BARAŃSKI Rajmund (1894-1971)
Dyplom 1917. Lekarz pediatra.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Klinice Pediatrycznej, ewakuowanej z ulicy Litewskiej na ulicę Śliską nr 51.
BARTOSZEK Tadeusz (1896-1944)
Dyplom 1923 rok. Lekarz internista.
Od 1926 roku członek TLW.
W Powstaniu Warszawskim oficer liniowy, dowódca Kompanii „Ruczaj”. Zginął w pierwszym dniu Powstania podczas nieudanej próby przeskoczenia Alei Ujazdowskich z terenu Ogrodu Botanicznego.
BEŁKOWSKI Jan (1875-1947)
Dyplom 1902 rok. Lekarz internista.
Od 1908 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej rannym i chorym powstańcom.
BIEHLER Matylda (1881-1953)
Dyplom 1903 rok. Lekarz pediatra.
Od 1917 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego prowadziła punkt ratowniczo-sanitarny w swoim mieszkaniu przy ulicy Wilczej 32.
BIERNACKI Andrzej (1903-1963)
Dyplom 1928 rok. Lekarz internista.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego leczył rannych i chorych w prywatnej lecznicy SANO przy ulicy Lwowskiej 13.
BOGDANOWICZ Jan (1894-1967)
Dyplom 1922 rok. Lekarz pediatra.
Od 1936 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Dziecięcym im. Karola i Marii przy ulicy Leszno 136 oraz w szpitalach powstańczych na Woli.
BROKMAN Henryk (1886-1976)
Dyplom 1911 rok. Lekarz pediatra.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego był lekarzem w Punkcie Sanitarnym uruchomionym przy ulicy Dolnej. Lekarz Śródmiejskiej służby sanitarnej.
BUTKIEWICZ Tadeusz (1881-1972)
Dyplom 1905 rok. Lekarz chirurg.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalach powstańczych organizowanych na obszarze prawobrzeżnej Warszawy. Leczył rannych i chorych w Szpitalu Przemienienia Pańskiego na Pradze.
CHODKOWSKA Stefania (1887-1969)
Dyplom 1931 rok. Lekarz anatomopatolog.
Od 1939 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracowała w Szpitalu Wolskim przy ulicy Płockiej 26.
CHORÓBSKI Jerzy (1902-1986)
Dyplom 1926 rok. Lekarz neurochirurg.
Od 1939 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego leczył rannych i chorych w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
CYBULSKI Witold (1890- po wojnie w Belgii)
Dyplom 1915 rok.
Od 1925 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalach powstańczych Śródmieścia południowego.
CZARKOWSKI Józef (1871-1956)
Dyplom 1896. Lekarz dermatolog.
Od 1908 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Klinice Dermatologicznej przy ulicy Koszykowej 82.
CZARNOCKI Wilhelm (1886-1963)
Dyplom 1913 rok. Lekarz anatomopatolog.
Od 1922 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus przy ulicy Nowogrodzkiej.
DZIEWANOWSKI Mikołaj ps. „Michał” (1897-1944)
Dyplom 1929 rok. Lekarz internista.
Od 1935 członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalu zorganizowanym w budynku ZUS przy ulicy Czerniakowskiej 231. Zginął 15 września 1944 roku podczas bombardowania szpitala.
FALKOWSKI Adolf (1886-1963)
Dyplom 1913 rok. Lekarz psychiatra.
Od 1935 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego komendant szpitala powstańczego zorganizowanego w pomieszczeniach Kliniki Psychiatrycznej Uniwersytetu Warszawskiego przy ulicy Bonifraterskiej róg Konwiktorskiej, a następnie przy ulicy Długiej nr 7.
FRANIO Zofia ps. „Doktór”, „Urszulanka” (1899-1978)
Dyplom 1927 rok. Lekarz internista.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz oddziałów powstańczych na Woli.
GERNER Klemens (1892-1952)
Dyplom 1917 rok. Lekarz internista.
Od 1925 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego szef sanitarny Obwodu Mokotów. Lekarz naczelny szpitala zakaźnego urządzonego w pomieszczeniach fabryki Fruzińskiego przy ulicy Chocimskiej nr 5/7.
GNOIŃSKI Henryk (1891-1946)
Dyplom 1912 rok. Lekarz internista.
Od 1928 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz oddziałów sanitarnych Komendy Głównej Batalionów Chłopskich (BCh).
GOLAKOWSKI Jan (1888-1964)
Dyplom 1914 rok. Lekarz chirurg.
Od 1928 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalu powstańczym przy ulicy Mokotowskiej 55.
GÓRECKI Zdzisław ps. „Dr Zygmunt” (1895-1944)
Dyplom 1921 rok. Lekarz internista.
Od 1924 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego komendant szpitala powstańczego mieszczącego się w budynku ZUS przy ulicy Czerniakowskiej 231. Zginął 13 sierpnia 1944 roku podczas bombardowania szpitala. Wraz z nim zginęła wówczas grupa lekarzy operujących rannych powstańców.
GÓRKA Edward (1911-1985)
Dyplom 1935 rok. Lekarz internista.
Od 1939 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu PCK przy ulicy Smolnej nr 6.
GÓRSKI Kazimierz (1895-1984)
Dyplom 1924 rok. Lekarz internista.
Od 1934 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz szpitala polowego Nr 118 na Żoliborzu przy ulicy Próchnika nr 2.
GROMADZKI Henryk (1886-1952)
Dyplom 1913 rok. Lekarz ginekolog.
Od 1916 roku członek TLW.
W czasie Powstania lekarz w Szpitalu im. Ks. Anny Mazowieckiej na Powiślu.
GROTT Józef (1894-)
Dyplom 1922 rok. Lekarz internista.
Od 1925 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz szpitala polowego przy ulicy Wspólnej 27. Udzielał pomocy lekarskiej rannym i ludności cywilnej na obszarze Śródmieścia południowego.
GRZYBOWSKI Józef (1897-1944)
Dyplom 1922 rok. Lekarz anatomopatolog.
Od 1939 roku członek TLW.
Na okres Powstania Warszawskiego, jako chirurg otrzymał przydział do pracy w Szpitalu Wolskim przy ulicy Płockiej. 5 sierpnia 1944 roku został rozstrzelany przez Niemców wraz z grupą pacjentów i personelu sanitarnego szpitala.
GRZYBOWSKI Marian (1895-1949)
Dyplom 1917 rok. Lekarz dermatolog.
Od 1931 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego kierownik Kliniki Dermatologicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego przy ulicy Koszykowej nr 82.
GUMIŃSKI Wacław (1885-1950)
Dyplom 1910 rok. Lekarz otolaryngolog.
Od 1928 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego – lekarz Szpitala dla Dzieci przy ulicy Kopernika nr 43.
HERTZ Ryszard (1880-1961)
Dyplom 1906 rok. Lekarz internista.
Od 1909 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej rannym i chorym w szpitalach powstańczych na Sadybie.
JAKIMOWICZ Władysław (1904-1972)
Dyplom 1928 rok. Lekarz neurolog.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz Szpitala św. Jana Bożego a po jego zbombardowaniu od 20 sierpnia 1944 roku lekarz nowego szpitala – Centralnego Szpitala Chirurgicznego utworzonego w dawnej siedzibie Ministerstwa Sprawiedliwości przy ulicy Długiej nr 7.
JANUSZEWSKI Zdzisław (1899-1958)
Dyplom 1924. Lekarz okulista.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy okulistycznej ludności Śródmieścia południowego i w szpitalu polowym przy ulicy Wspólnej nr 27.
JASTRZĘBSKI Wacław (1896-1955)
Dyplom 1922 rok. Lekarz ginekolog.
Od 1931 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalu PCK przy ulicy Smolnej nr 6. Po ewakuacji szpitala doktor Jastrzębski ulokował grupę rannych pacjentów w nowo zorganizowanym szpitalu polowym przy ulicy Kopernika 11/13. W dniu 18 września przedostał się do Szpitala Wolskiego.
KACZYŃSKI Antoni (1896-1979)
Dyplom 1924 rok. Lekarz internista.
Od 1926 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego był lekarzem szpitali polowych, po upadku Powstania ewakuowanych do Krakowa.
KACZYŃSKI Kazimierz (1882-1906)
Dyplom 1907 rok. Lekarz chirurg.
Od 1914 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz szpitala polowego Nr 100 rozwiniętego w budynku klasztornym Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek na Żoliborzu.
KASSUR Bertold (1906-1982)
Dyplom 1931 rok. Lekarz internista.
Od 1937 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego szef sanitarny Warszawskiej Służby Ochrony Powstania Obwodu Ochota mieszczącej się w budynku Monopolu Tytoniowego (ulica Kaliska nr 11).
KNAPPE Wilhelm (1871-1949)
Dyplom 1898 rok. Lekarz internista.
Od 1907 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej ludności cywilnej Śródmieścia południowego.
KOKALJ-KOWALEWSKA Bożena (1899-1944)
Dyplom 1925 rok. Lekarz internista.
Od 1929 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego zginęła w jednym ze szpitali polowych.
KOMOCKI Witold (1870-1944)
Dyplom 1898 rok. Lekarz bakteriolog.
Od 1921 roku członek TLW.
Zmarł w dniu 6 września 1944 roku w nieznanych okolicznościach.
KORSAK Idalia (1887-1960)
Dyplom 1930 rok. Lekarz pediatra.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz szpitala powstańczego urządzonego w budynku Ubezpieczalni Społecznej przy ulicy Mariańskiej nr 1.
KOSIŃSKI Władysław (1901-1977)
Dyplom 1916 rok. Lekarz internista.
Od 1929 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz Szpitala Przemienienia Pańskiego na Pradze, a następnie Punktu Sanitarnego przy ulicy Floriańskiej nr 2.
KOSSAKOWSKI Jan (1900-1979)
Dyplom 1928 rok. Chirurg, pediatra.
Od 1937 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego naczelny chirurg w Klinice Pediatrycznej przy ulicy Śliskiej nr 5.
KRZEMIŃSKA-ŁAWKOWICZOWA Izabela (1909-1999)
Dyplom 1934 rok. Lekarz internista.
Od 1932 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz w Punkcie Sanitarnym przy ulicy Mickiewicza nr 20 – Punkt Sanitarny Nr 103 A.
KUBIAK Józef ps. „Andrzej” (1901-1998)
Dyplom 1928 rok. Lekarz chirurg.
Od 1935 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego komendant szpitala powstańczego ulokowanego w gmachu Związku Nauczycielstwa Polskiego na Powiślu.
KWASKOWSKI Adam (1893-1984)
Dyplom 1927 rok. Lekarz okulista.
Od 1938 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy okulistycznej w Punkcie Sanitarnym przy ulicy Wilczej nr 61.
LOTH Edward ps. „Gozdawa” (1884-1944)
Dyplom 1912 rok. Lekarz anatomopatolog.
Od 1915 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego szef sanitarny Obwodu Mokotów. Wizytował punkty sanitarne i szpitale powstańcze, między innymi szpitalik przy ulicy Szustra nr 55. Zginął podczas nalotu niemieckich bombowców wraz z żoną i córką 15 września 1944 roku.
ŁAPIŃSKI Wacław (1869-1944)
Dyplom 1893 rok. Lekarz chirurg ortopeda.
Od 1899 roku członek TLW.
Zginął w czasie Powstania Warszawskiego w dniu 2 sierpnia 1944 roku od wybuchu bomby lotniczej.
ŁAWRYNOWICZ Aleksander (1889-1944)
Dyplom 1912 rok. Lekarz mikrobiolog.
Od 1926 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego opiekował się rannymi powstańcami. Zginął 8 sierpnia 1944 roku zastrzelony przez Niemców w swoim gabinecie wraz z grupą 67 rannych powstańców przechowywanych w Państwowym Instytucie Higieny przy ulicy Chocimskiej na Mokotowie.
Zwłoki docenta Ławrynowicza Niemcy podpalili w jego gabinecie.
ŁĄCKI Mikołaj (1888-1969)
Dyplom 1935 rok. Lekarz higienista.
Od 1935 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalu powstańczym przy ulicy Mariańskiej nr 1. Zorganizował też szpital zakaźny przy ulicy Zgoda.
ŁUKASZEWICZ Julian (1898-1972)
Dyplom 1929 rok. Lekarz internista.
Od 1936 roku członek TLW.
Udzielał pomocy lekarskiej rannym i chorym powstańcom oraz ludności cywilnej.
ŁYSKAWIŃSKI Stanisław (1879-1948)
Dyplom 1906 rok. Lekarz pediatra.
Od 1910 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego w swoim prywatnym mieszkaniu zorganizował ambulatorium dla chorych i rannych. Był też komendantem Punktu Sanitarnego urządzonego w restauracji NARCYZ, który był filią szpitala polowego Nr 1 mieszczącego się przy ulicy Wspólnej nr 22.
MARKERT Wacław (1898-1992)
Dyplom 1924 rok. Lekarz internista.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
MASIUKIEWICZ Michał (1894-1966)
Dyplom 1926 rok. Chirurg ginekolog.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy chirurgicznej w szpitalu polowym urządzonym w budynku przy ulicy Mokotowskiej nr 55.
MAY Józef (1903-1980)
Dyplom 1924 rok. Lekarz internista.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Zakaźnym przy ulicy Wolskiej nr 37. Po ewakuacji szpitala poza obręb miasta zorganizował szpital w Komorowie.
MAZUREK Józef (1881-1970)
Dyplom 1906 rok. Chirurg urolog.
Od 1912 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w szpitalu powstańczym urządzonym w prywatnej lecznicy chirurgiczno-ginekologicznej przy ulicy Chmielnej nr 34.
MELANOWSKI Władysław (1888-1974)
Dyplom 1912 rok. Lekarz okulista.
Od 1925 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego 4 sierpnia, po spaleniu przez Niemców Instytutu Oftalmicznego przy ulicy Smolnej nr 8, prof. Władysław Melanowski przeniósł chorych i sprzęt medyczny oraz leki do budynku przy ulicy Pierackiego nr 10. Urządził też mały szpital w pomieszczeniach ambasady japońskiej. Udzielał pomocy lekarskiej w szpitalach powstańczych górnego Powiśla.
MICHALSKI Zdzisław (1892-1960)
Dyplom 1917 roku. Lekarz internista.
Od 1922 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego zarządzał Szpitalem Przemienienia Pańskiego na Pradze. Opiekował się rannymi i chorymi w szpitalach czasowych organizowanych na Pradze.
Wspólnie z lekarzami szpitala utworzył oddział zakaźny przy ulicy Siennickiej nr 15.
MIKUŁOWSKI Włodzimierz (1886-1972)
Dyplom 1910 rok. Lekarz pediatra.
Od 1926 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego szef sanitarny utworzonego w dniu 20 sierpnia na Mokotowie oddziału PCK. Przeprowadził udaną ewakuację ludności cywilnej z ulic zagrożonych przez grupy SS.
MISIEWICZ Janina (1893-1953)
Dyplom 1918 rok. Lekarz internista.
Od 1924 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracowała w Szpitalu Wolskim przy ulicy Płockiej 26. Po otrzymaniu zarządzenia od władz niemieckich o ewakuacji szpitala, od 20 października rozpoczęła planową ewakuację chorych, personelu i sprzętu do Pszczelina, Podkowy Leśnej, Olszanki i Krakowa.
MISZEWSKI Kazimierz (1888-1970)
Dyplom 1908 rok. Pułkownik lekarz internista.
Od 1919 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego był komendantem szpitala polowego urządzonego przez PCK przy ulicy Jaworzyńskiej nr 2.
MOSSAKOWSKI Jan (1887-1974)
Dyplom 1912 rok. Chirurg.
Od 1918 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Przemienienia Pańskiego na Pradze i w polowych szpitalach urządzanych w tej dzielnicy.
NIEDZIELSKI Czesław (1900-1989)
Dyplom 1928 rok. Internista.
Od 1939 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu PCK przy ulicy Smolnej nr 6.
OKOŃSKI Michał (1892-1956)
Dyplom 1919 rok. Lekarz internista.
Od 1929 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Kolejowym przy ulicy Brzeskiej nr 12 na Pradze.
OPALSKI Adam (1897-1963)
Dyplom 1924 rok. Lekarz neurolog.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
ORŁOWSKI Witold (1874-1966)
Dyplom 1927 rok. Lekarz internista.
Od 1917 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pełnił funkcję kierownika II Kliniki Chorób Wewnętrznych Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Po ewakuacji szpitali klinikę tę ulokowano w Brwinowie.
PASZKIEWICZ Ludwik (1878-1967)
Dyplom 1904 rok. Lekarz anatomopatolog.
Od 1911 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej w szpitalu powstańczym przy ulicy Mokotowskiej nr 55.
PIASECKI Marian (1894-1944)
Dyplom 1923 rok. Lekarz chirurg.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego dyrektor Szpitala Wolskiego przy ulicy Płockiej 26. W dniu 5 sierpnia został zastrzelony przez Niemca w swoim szpitalnym gabinecie.
PIOTROWSKI Kazimierz ps. „Zebra” (1883-1944)
Dyplom 1910 rok. Lekarz pediatra.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz Zgrupowania „Gurt” w szpitalu przy ulicy Złotej nr 58.
POKRZEWIŃSKI Stefan ps. „Dr Trzaska” (1897-1965)
Dyplom 1922 rok. Lekarz internista.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz szpitala polowego przy ulicy Śliskiej nr 51. Naczelny lekarz Zgrupowania „Chrobry II”. Był lekarzem szpitala powstańczego przy ulicy Złotej nr 22.
PRĘGOWSKI Piotr (1874-1945)
Dyplom 1900 rok. Lekarz psychiatra.
Od 1908 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej w szpitalach powstańczych w różnych punktach sanitarnych na terenie miasta.
PRUSZYŃSKI Aleksander (1902-1980)
Dyplom 1929 rok. Lekarz anatomopatolog.
Od 1930 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
PRZESMYCKI Feliks (1892-1974)
Dyplom 1916 rok. Lekarz bakteriolog.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego szef szpitala zakaźnego przy ulicy Wilczej nr 7. Szef służby sanitarno-epidemicznej dla dzielnicy Śródmieście.
RODYS Władysław (1864-1944)
Dyplom 1888 rok. Lekarz pediatra.
Od 1896 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej rannym i chorym mieszkańcom miasta. Zmarł w dniu 2 października 1944 roku w wyniku tragicznych przeżyć podczas Powstania.
ROGUSKI Jan (1900-1971)
Dyplom 1926 rok. Lekarz internista.
Od 1927 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz Szpitala Wolskiego i szpitali polowych powstańczych na Starym Mieście.
ROSZKOWSKI Marian (1870-1958)
Dyplom 1896 rok. Lekarz pediatra.
Od 1905 roku członek TLW.
Do 14 października przebywał w szpitalu na Śliskiej nr 51.
RUTKOWSKI Jerzy (1890-1972)
Dyplom 1916 rok. Lekarz chirurg.
Od 1922 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz w Centralnym Powstańczym Szpitalu Chirurgicznym urządzonym po 15 sierpnia w budynku dawnego Ministerstwa Sprawiedliwości przy ulicy Długiej nr 7.
RYDYGIER Józef (1906-1980)
Dyplom 1930 rok. Lekarz internista.
Od 1937 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus w II-ej Klinice Chorób Wewnętrznych.
RYŁKO Marian (1871-1944)
Dyplom 1894 rok. Lekarz ginekolog, położnik.
Od 1904 roku członek TLW.
Zginął w czasie Powstania Warszawskiego w bliżej nieznanych okolicznościach. Prawdopodobnie popełnił samobójstwo.
SEMERAU-SIEMIANOWSKI Mściwój (1885-1953)
Dyplom 1911 rok. Lekarz internista.
Od 1920 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz szpitala mieszczącego się w budynku Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa przy ulicy Koszykowej nr 78.
SERAFIŃSKI Tadeusz (1895-po 1956)
Dyplom 1924 rok. Lekarz internista.
Od 1937 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego organizator i komendant szpitala polowego urządzonego w budynku przy ulicy Hożej nr 13.
SŁONIMSKI Piotr (1893-1944)
Dyplom 1928 rok. Lekarz histolog i embriolog.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego kierował Punktem Opatrunkowym przy ulicy Malczewskiego nr 31. Zginął w dniu 2 września 1944 roku podczas bombardowania przez Niemców Szpitala Sióstr Elżbietanek na Mokotowie.
SOBAŃSKI Janusz (1902-1986)
Dyplom 1925 rok. Lekarz okulista.
Od 1933 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz w Instytucie Oftalmicznym przy ulicy Smolnej nr 8. Następnie przy Śliskiej i Płockiej.
STANKIEWICZ Remigiusz (1866-1960)
Dyplom 1913 rok. Lekarz pediatra.
Od 1917 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pełnił funkcję dyrektora Szpitala Dziecięcego przy ulicy Kopernika nr 43. Opiekował się dziećmi przyjętymi do szpitala przed wybuchem Powstania.
STOPCZYK Jan (1901-1984)
Dyplom 1928 rok. Lekarz internista.
Od 1934 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
SZENAJCH Władysław (1879-1964)
Dyplom 1903 rok. Lekarz pediatra.
Od 1914 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego udzielał pomocy lekarskiej rannym i chorym powstańcom oraz ludności cywilnej.
SZMURŁO Jan (1867-1952)
Dyplom 1893 rok. Lekarz otolaryngolog.
Od 1912 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego lekarz filii szpitala powstańczego przy ulicy Mokotowskiej nr 55, Punktu Sanitarnego przy ulicy Chopina batalionu „Gozdawa”. Lekarz Punktu Opatrunkowego batalionu „Gozdawa”.
TUZ Stanisław (1879-)
Dyplom 1907 rok. Lekarz laryngolog.
Od 1912 roku członek TLW.
Od 3 sierpnia 1944 roku lekarz w szpitalu powstańczym urządzonym w podziemiach budynku PKO przy ulicy Jasnej. Później pracował w szpitalu polowym przy ulicy Kruczej nr 11 i Hożej nr 13.
ULIŃSKI Henryk (1868-1944)
Dyplom 1891 rok. Lekarz dermatolog.
Od 1896 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego zginął w nieznanych okolicznościach.
WAJGIEL Eugeniusz (1873-1944)
Dyplom 1898 rok. Chirurg.
Od 1930 roku członek TLW.
Zginął w dniu 3 sierpnia 1944 roku zastrzelony przez Niemców.
WALC Jan ps. „Jasio” (1886-1982)
Dyplom 1912 rok. Lekarz chirurg.
Od 1926 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w głównym Punkcie Opatrunkowym Zgrupowania „Zaremba” urządzonego w budynku PZU przy ulicy Poznańskiej nr 11.
WISŁOCKI Kazimierz (1862-1944)
Dyplom 1887 rok. Lekarz internista.
Od 1893 roku członek TLW.
Zginął w czasie Powstania Warszawskiego w nieznanych okolicznościach.
WOJNO Zofia (1886-1954)
Dyplom 1911 rok. Lekarz okulista, urszulanka.
Od 1925 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego komendant Punktu Sanitarnego urządzonego przy ulicy Gęstej na Powiślu.
ZACHERT Marian (1894-1944)
Dyplom 1913 rok. Lekarz okulista.
Od 1937 roku członek TLW.
Został zamordowany w czasie Powstania Warszawskiego przez Niemców.
ZAORSKI Jan (1887-1956)
Dyplom 1912 rok. Lekarz chirurg.
Od 1920 roku członek TLW.
Od 3 sierpnia 1944 roku przydzielony do pracy w szpitalu powstańczym urządzonym w podziemiach budynku PKO przy ulicy Jasnej.
ZAWADOWSKI Witold (1888-1980)
Dyplom 1913 rok. Lekarz radiolog rentgenolog.
Od 1929 roku członek TLW.
W czasie Powstania Warszawskiego pracował w Punkcie Sanitarnym urządzonym we własnym gabinecie przy ulicy Poznańskiej nr 17.
Źródła
S. Bajer, Służba zdrowia Warszawy w walce z okupantem 1939-1945, Warszawa 1985
H. Bojczuk, Członkowie Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, którzy zginęli w czasie drugiej wojny światowej w latach 1939-1945. Tabela. Rękopis. Zbiory własne
H. Bojczuk, Lista członków Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego z 1939. Tabela. Rękopis. Zbiory własne
H. Jędrzejewska, Lekarze Powstania Warszawskiego 1 VIII – 2 X 1944. W: Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego Supl. Do T. CXLIII. Nr 10/2006
M. Wiśniewska, M. Sikorska, Szpitale Powstańczej Warszawy, Warszawa 1991
Liczba lekarzy członków TLW zmarłych w latach 1939-1944
ROK Liczba osób
1939 14
1940 55
1941 22
1942 18
1943 25
1944 31
Łącznie straciło życie: 165 osób