Powstanie Warszawskie i Medycyna tom I

Biogramy: Jan Jaworowski

Biogramy:

Jan Jaworowski 

Urodzony w 1920 r. Syn dyrektora Państwowego Liceum w Łomży. Po uzyskaniu matury w 1938 r. został przyjęty na Wydział Lekarski Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1938–1939 odbył kurs podchorążych rezerwy piechoty przy 71. pułku piechoty w Zambrowie. W kampanii wrześniowej walczył w 33. pułku piechoty 18. dywizji piechoty.

Od 1941 r. student Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. W konspiracji od 1941 r., początkowo w Narodowej Organizacji Wojskowej, a od jesieni 1943 r. w stopniu plutonowego podchorążego  otrzymał przydział do plutonu Alek kompanii Rudy  batalionu Zośka Armii Krajowej jako instruktor wyszkolenia strzeleckiego. Przyjął pseudonim Maryśka.

Uczestniczył w kilku kacjach przeciw okupantowi w Tłuszczu i Urlach oraz w Bazie Lesnej Partyzanckiej w Puszczy Białej w czerwcu 1944.

Wczasie powstania walczył początkowo jako zastępca dowódcy dużyny, a od 8 sierpnia jako dowódca plutonu Alek. W walkach na Starym Mieście 20 VIII ciężko ranny. Leżał w szpitalu przy ulicy Miodowej 23, a następnie, po ewakuacji ze Starego Miasta, w Szpitalu św. Stanisława na Woli przy ul. Młynarskiej, gdzie wkrótce zmarł na skutek odniesionych ran. Był jednym z sześciu dowódców plutonu Alek, którzy polegli w walkach powstania.

Odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti MilitariV klasy i dwukrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie mianowany porucznikiem rezerwy.

opr. Kazimierz Łodziński, Witold Sikorski, Józef Szamborski