Powstanie Warszawskie i Medycyna tom I
Biogramy: Andrzej Malinowski
Biogramy:
Andrzej Malinowski
Urodzony w 1921 r. w rodzinie lekarskiej. Syn Ziemi Ciechanowskiej. W 1939 r. po rocznych studiach w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Artylerii uczestniczył w kampanii wrześniowej w szeregach 8. PAL Armii Modlin. Ranny pod Lekowem w pobliżu Ciechanowca. Po rekonwalescencji zamieszkał w Warszawie u szwagra, późniejszego prof. dr med. Aleksandrowa.
W 1941 r. rozpoczął studia medyczne w Prywatnej Szkole dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego doc. dr. J. Zaorskiego. Zdolny, przystępny, życzliwy, dobry organizator, zyskał popularność i uznanie profesorów i kolegów. Wybrany starostą roku.
W 1943 włączył się do pracy konspiracyjnej . W warszawskich Grupach Szturmowych uznano jego zalety. Od 1943 r. działał aktywnie w OS Jerzy, a następnie w 1. kompanii baonu Zośka. Plutonowy podchorąży został mianowany adiutantem dowódcy baonu Zośka Armii Krajowej, Ryszarda Białousa. Brał udział w wielu akcjach zbrojnych, m. in. w akcji „Góral”, Sieczychy, Wilanów. W styczniu 1943 r. przypadkowo zatrzymany na ulicy i aresztowany. Po miesiącu pobytu na Pawiaku zwolniony. Z jego raportu narodził się plan uwolnienia więźniów przewożonych więźniarką ze śledztwa w gestapo przy al. Szucha do więzienia na Pawiak przy ulicy Pawiej.
Jako uczestnik akcji zbrojnych przeciw okupantowi wykazał szczególne zdolności dowódcze. Od lutego 1944 dowodził kompanią Felek-Maciek batalionu Zośka, którą przygotowywał do otwartej walki zbrojnej. Nie zaniedbywał przy tym studiów lekarskich. Uznając jego umiejętności, szwagier, dr Aleksandrow, powierzył mu wykonywanie badań elektrokardiograficznych i opisywanie wyników. 13 VII 1944 zatrzymany w rejonie Placu Unii Lubelskiej w Warszawie przez patrol żandarmerii. Po krótkiej walce poległ na ul. Skolimowskiej. Kierowca samochodu, którym jechali, uratował się.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Porucznik rezerwy artylerii, harcmistrz. Pochowany po wojnie na kwaterze poległych żołnierzy batalionu Zośka, na Wojskowym Cmentarzu Powązkowskim.
opr. Kazimierz Łodziński, Witold Sikorski, Józef Szamborski